Στην «πατέντα» των εξαγωγών σε επιχειρήσεις της Βουλγαρίας που σε πολλές περιπτώσεις ανήκουν σε ελληνικά χέρια, καταφεύγουν Έλληνες παραγωγοί αγροτικών προϊόντων για να γλυτώσουν από την φορολογική «λαίλαπα».

Φορτηγά φορτώνουν τα προϊόντα στα διαλογητήρια ή κατευθείαν από το χωράφι, έµποροι και αγρότες πληρώνονται µε µαύρα λεφτά και µόλις το εµπόρευµα περάσει τα σύνορα τα τιµολόγια πετιούνται. Ετσι, εκτός από το ∆ηµόσιο που χάνει έσοδα, δηµιουργούνται και συνθήκες αθέµιτου ανταγωνισµού στην αγορά εις βάρος των επιχειρήσεων που λειτουργούν νόµιµα και φορτώνονται τα επαχθή χαράτσια.

Οι Ελληνες αγρότες καταφεύγουν στη λύση αυτή επειδή γλιτώνουν τους νέους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές. «Πουλάνε έτσι εµπόρευµα, π.χ., για 10.000 ευρώ και δεν πληρώνουν τίποτα, ενώ κανονικά θα τους έπαιρνε τα µισά το κράτος», εξηγούν οι αρµόδιοι. Το πρόβληµα εντοπίζεται, όπως λένε οι γνωρίζοντες, κυρίως στα ροδάκινα, νεκταρίνια, µήλα, ακτινίδια, κεράσια και αχλάδια που προορίζονται για βρώση. Σε µικρότερη έκταση αφορά βιοµηχανοποιηµένα συµπύρηνα ροδάκινα ή ντοµάτες κ.λπ. που προορίζονται για κονσερβοποιία επειδή είναι λίγα (µόλις 3 ή 4) τα κοντινά εργοστάσια στη Βουλγαρία που παράγουν κοµπόστες και χυµούς. Το πρόβληµα για τις διωκτικές αρχές είναι ότι δεν µπορούν να συλλάβουν τους παραβάτες επειδή η διακίνηση αγαθών στα εσωτερικά ευρωπαϊκά σύνορα γίνεται ελεύθερα, ενώ τα πρό- στιµα είναι της τάξης των 500 ή 1.000 ευρώ.