Το κρυολόγημα είναι ένα πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν όλες οι ηλικιακές ομάδες, συνήθως για περισσότερες από μία φορές το χρόνο. Ωστόσο, πολλοί είναι αυτοί που δεν ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση.

Το «θύμα» του κρυολογήματος και των εποχιακών ιώσεων είναι το αναπνευστικό σύστημα, ενώ τα συμπτώματα υποχωρούν συνήθως μετά από τρεις με τέσσερις ημέρες. Η ιδέα ότι ο κρύος καιρός μπορεί να προκαλέσει κρυολόγημα υφίσταται σε παγκόσμιο επίπεδο και τη συναντάμε ακόμα και από την αρχαιότητα. Τα κρυολογήματα, σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, δεν κορυφώνονται το καταχείμωνο, αλλά κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου. Διαρκούν όλον τον χειμώνα και παρουσιάζουν έξαρση στα μέσα της άνοιξης.

Οι συνεχείς εναλλαγές της θερμοκρασίας από τις οποίες χαρακτηρίζεται το φθινόπωρο, ευθύνονται για την εμφάνιση των ιώσεων, σε συνδυασμό πάντα με την αυξημένη υγρασία. Ο λόγος που το φθινόπωρο χαρακτηρίζεται ως εποχή των ιών, πιθανώς έχει να κάνει με το γεγονός ότι το υγρό κλίμα και η μέση αυτή θερμοκρασία ευνοεί την επιβίωση και τον πολλαπλασιασμό των ιών.

Οι ιοί που εμπλέκονται στο κοινό κρυολόγημα, μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω του βήχα και του φταρνίσματος, καθώς και μέσω της επαφής (αγκαλιά, χαιρετισμός). Αφού εισχωρήσουν στον οργανισμό, προσκολλώνται στο εσωτερικό της μύτης ή του λάρυγγα και εξαπλώνονται στο αναπνευστικό σύστημα (σπανιότερα στους πνεύμονες). Από την πλευρά του, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά άμεσα και κατακλύζει αυτές τις περιοχές με τα λευκά αιμοσφαίρια, που λειτουργούν ως αντι-μολυσματικοί παράγοντες.