Η Σαουδική Αραβία ξοδεύει εκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Διαθέτει υπερσύγχρονα όπλα ωστόσο έχει ένα σοβαρό στρατιωτικό μειονέκτημα απέναντι στους αντιπάλους της. Ποιο είναι αυτό;

Η Σαουδική Αραβία διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα και ακριβότερα οπλοστάσια του κόσμου. Και όμως η ηγεσία της χώρας διαπιστώνει πως αυτή η στρατιωτική υπερεπάρκεια προς το παρόν δεν την βοηθάει όσο θα περίμενε. Η επίθεση εναντίον των σαουδαραβικών πετρελαϊκών εγκαταστάσεων είναι ντροπιαστική για τη χώρα δηλώνει στην DW ο Μίχαελ Λύντερς, ειδικός για θέματα Μέσης Ανατολής. «Η Σαουδική Αραβία είναι ο σημαντικότερος πελάτης αμερικανικών όπλων. Το 10% των αμερικανικών εξαγωγών όπλων προορίζονται για τη Σαουδική Αραβία. Και μόλις με δέκα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία είναι σχετικά εύκολο να προμηθευτεί κανείς, κατάφεραν οι αντάρτες Χούτι να πλήξουν την καρδιά της σαουδικής παραγωγής πετρελαίου».

Η Σαουδική Αραβία επένδυσε τα προηγούμενα χρόνια τεράστια ποσά σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Μόνο το 2018, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη στη Στοκχόλμη, δαπάνησε πάνω από 67 δις δολάρια, περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο κράτος στον κόσμο.  Η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στην τρίτη θέση όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Το 2018 οι δαπάνες αυτές αντιστοιχούσαν στο 8,8% του ΑΕΠ και το 2015 το ποσοστό αυτό είχε φθάσει στο ύψος-ρεκόρ του 13%.

Μαθήματα από τους αντάρτες Χούτι

Οι τεράστιες αυτές δαπάνες δεν είναι ωστόσο σε θέση να εγγυηθούν την στρατιωτική υπεροχή της Σαουδικής Αραβίας. Το μάθημα αυτό διδάσκεται η χώρα εδώ και τεσσεράμισι χρόνια μετά την επέμβασή της στην Υεμένη. Μέχρι στιγμής το Ριάντ πολεμά τους αντάρτες Χούτι μόνο από αέρος χωρίς όμως αξιοσημείωτες επιτυχίες. Αντίθετα τους προηγούμενους μήνες  οι αντάρτες Χούτι με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατάφεραν σοβαρά πλήγματα εναντίον της περιφερειακής υπερδύναμης.

Ο στρατός της Σαουδικής Αραβίας βρίσκεται ενώπιον μιας μεγάλης στρατιωτικής πρόκλησης για πόλεμο για τον οποίο δεν είναι προετοιμασμένος. Και αυτός είναι ένας άτακτος πόλεμος, ένας ανταρτοπόλεμος. Οι επιθέσεις των Χούτι αναμένεται μάλιστα να πυκνώσουν. Δεδομένης και της έντασης στα στενά του Ορμούζ το Ριάντ αποφεύγει να οξύνει τους τόνους. Ο Μίχαελ Λύντερς δηλώνει επ´αυτού: «Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η σαουδική ηγεσία δεν καθιστά υπεύθυνη την Τεχεράνη για αυτή την επίθεση. Οι σαουδαραβικές αρχές κρατούν χαμηλούς τόνους και πολύ πιθανόν να συνεννοηθούν τώρα με τους Αμερικανούς για το πώς θα πρέπει να αντιδράσουν. Το ότι η Σαουδική Αραβία θα χτυπούσε τώρα το Ιράν το θεωρώ απίθανο. Σίγουρα όμως θα υπάρξουν αντίποινα».

Reuters