Ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις τόσο από την πλευρά της επιχειρηματικής κοινότητας όσο και των πολιτικών προσώπων, με αξιοσημείωτη συμμετοχή του κόσμου ο οποίος γέμισε την αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου Valis resort, ήταν τα χαρακτηριστικά της ετήσιας γενική συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος το Σάββατο στην Αγριά Βόλου.
Κοινή συνισταμένη, όλων των τοποθετήσεων, η αγωνία για την επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομίας μέσα από την αδήριτη ανάγκη για μεταρρυθμίσεις ώστε να ανοίξει ο δρόμος για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Στα πεπραγμένα του Συνδέσμου, στην προσφορά της μεταποίησης στην Ελληνική οικονομία, αλλά και στα νέα δεδομένα που διαμορφώνει για τη χώρα μας η συμφωνία στο Eurogroup αναφέρθηκε η πρόεδρος του ΣΒΘΚΕ Ελένη Κολιοπούλου.
Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Κωνσταντίνος Μπίτσιος τόνισε στον σύντομο χαιρετισμό του, την ανάγκη η Ελλάδα να αναδείξει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και να ξεφύγει από την πολυετή ύφεση που την ταλανίζει.
Γύρω από τις σοβαρές αλλαγές του νομοθετικού πλαισίου προς όφελος των ελληνικών επιχειρήσεων, έργο το οποίο συντελείται σήμερα από το υπουργείο Βιομηχανίας περιεστράφη η ομιλία του γ.γ. Βιομηχανίας Ευστράτιου Ζαφείρη. Πρόκειται, όπως τόνισε, για σειρά μεταρρυθμίσεων και καινοτομιών κάποιες εκ των οποίων θα χρειαστούν ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να ωριμάσουν.
Στις σημαντικές δυνατότητες της Ελληνικής οικονομίας που μπορούν να αξιοποιηθούν και να την οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση αναφέρθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΓΕΤ Ηρακλής και πρόεδρος της γενικής συνέλευσης Γεώργιος Μίχος. Ο ίδιος δεν παρέλειψε να πει λίγα λόγια και για την «Ελληνική Παραγωγή» μια συλλογική πρωτοβουλία μεταποιητικών επιχειρήσεων που ξεκίνησε προ ολίγων μηνών και φιλοδοξεί, όπως τόνισε, να συμβάλει στην κατεύθυνση της αναβάθμισης του εξαγωγικού προτύπου καθώς και στην ένταξη των ελληνικών επιχειρήσεων σε διεθνείς αλυσίδες αξίας.
Το πρόγραμμα της συνέλευσης ολοκληρώθηκε με τις ομιλίες των δύο κεντρικών προσκεκλημένων περιφερειαρχών Κώστα Αγοραστού (Θεσσαλίας) και Κωνσταντίνου Μπακογιάννη (Στερεάς Ελλάδος) στις περιοχές των οποίων εδρεύουν οι επιχειρήσεις μέλη του ΣΒΘΚΕ.
Ο Κώστας Αγοραστός αφού αναφέρθηκε στην σημαντική προσφορά του θεσμού της αιρετής Περιφέρειας, ζήτησε την ενίσχυσή του ώστε να ξεφύγει από τα γρανάζια της κεντρικής γραφειοκρατίας και να γίνει πιο χρήσιμος για τις τοπικές κοινωνίες.
Τέλος ο Κωνσταντίνος Μπακογιάννης, πολιτικός με ελκυστικό στυλ διαφορετικό από τα συνηθισμένα, στάθηκε ιδιαίτερα στην αδήριτη ανάγκη των κομματικών συνεργασιών για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές μέχρι να σταθεί η χώρα στα πόδια της. Περιέγραψε επίσης την δική του πολιτική στην Στερεά Ελλάδα, με παραδείγματα συνεργασιών της αιρετής περιφέρειας με τον ιδιωτικό τομέα, ενώ δεν δίστασε, όπως είπε, να πάει 4-5 φορές στον εισαγγελέα για περιπτώσεις διαφθοράς δημοσίων λειτουργών στην περιφέρειά του.
Η «κλειστή» συνέλευση του ΣΒΘΚΕ
Της ανοιχτής εκδήλωσης προηγήθηκε η διεξαγωγή της κλειστής συνέλευσης των μελών του συνδέσμου των εργασιών της οποίας προήδρευσε ο Γεώργιος Μίχος, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, μέλος του ομίλου εταιρειών LafargeHolcim, ενώ χρέη Γενικού Γραμματέα εκτέλεσε η Χριστίνα Καραχάλιου, εκπρόσωπος της Εταιρείας ΝΤΑΜΑΒΑΝΤ ΑE.
Το Πρόγραμμα της κλειστής Γενικής Συνέλευσης περιελάμβανε τις παρουσιάσεις του Απολογισμού Έργου του Συνδέσμου για το 2016 από το Γενικό Γραμματέα Δ.Σ. του ΣΒΘΚΕ, Λουκά Παπαχαραλάμπους της εταιρείας ELIKON TRANSPORT, του Οικονομικού Απολογισμού 2016 και του Προϋπολογισμού 2017 από τον Ταμία Δ.Σ. Εμμανουήλ Ευσταθίου της εταιρείας Χαλυβουργία Ελλάδος ΑΕ, και της έκθεσης της Εξελεγκτικής Επιτροπής, η οποία αναγνώστηκε από τον Παντελή Μαρέδη της εταιρείας Φορολογιστική ΕΠΕ. Μετά το πέρας των διαδικασιών και στα πλαίσια της συζήτησης που ακολούθησε, ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Μιχάλης Τσαούτος παρουσίασε στα μέλη την πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ, ενώ στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. κ. Ευριπίδης Δοντάς ο οποίος παρουσίασε τον νεοσύστατο φορέα «Ελληνική Παραγωγή».
Κ.Τ.
Ολόκληρες οι ομιλίες
Ακολουθούν αυτούσιες οι ομιλίες των Κολιοπούλου, Αγοραστού, Μπίτσιου και Μίχου, όπως δόθηκαν στα ΜΜΕ πριν τις εργασίες, πλην εκείνων των Μπακογιάννη και Ζαφείρη οι οποίες προφανώς δεν ήταν διαθέσιμες .
Η ομιλία της προέδρου κυρίας Κολιοπούλου
Αγαπητοί προσκεκλημένοι καλησπέρα σας.
Με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζω στην ανανέωση του ετήσιου ραντεβού μας.
Φέτος, έχουμε την τιμή και την ευχαρίστηση να φιλοξενούμε δύο εκλεκτούς προσκεκλημένους και φίλους της επιχειρηματικότητας, ως επίσημους ομιλητές.
Τον Πρόεδρο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κωνσταντίνο Αγοραστό και τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Κωνσταντίνο Μπακογιάννη.
Και οι δύο αποδέχτηκαν την πρόσκλησή μας άμεσα, θεωρώντας αυτήν, όπως με διαβεβαίωσαν, ως μια εξαιρετική ευκαιρία για να μας παρουσιάσουν το Πρόγραμμα, τις Δράσεις και τις Πρωτοβουλίες των δύο Περιφερειών για την Στήριξη της Επιχειρηματικότητας και της Παραγωγής.
Είμαστε, σαν χώρα, ελπίζω, στο τελευταίο στάδιο ολοκλήρωσης των υποχρεώσεών μας, στα πλαίσια των προγραμμάτων προσαρμογής.
Η αξιολόγηση τελείωσε, τη δόση θα την πάρουμε, με έξτρα δόσεις 800 και 800 εκατομμυρίων που θα απευθυνθούν στην ιδιωτική οικονομία.
Βέβαια το κράτος, έχει πάνω από 5 δις υποχρεώσεις, αλλά είναι μια αρχή.
Αν καταφέρουμε και ενταχθούμε στο QE που είναι ο μηχανισμός της Κεντρικής Τράπεζας να δημιουργεί χρήμα αγοράζοντας χρεόγραφα, κρατικά ομόλογα δηλαδή δίνοντας ρευστότητα στις Τράπεζες για να διαθέσουν στην αγορά, με ελπίζω, ανταγωνιστικά επιτόκια, αυτό θα είναι περίπου 3 δις.
Μιλάμε δηλαδή για χρηματοδότηση σχεδόν 4% του ΑΕΠ, (μαζί με την έξτρα δόση).
Επίσης θετικό μήνυμα είναι η δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας, που διαβάζουμε ότι μάλλον θα περιλαμβάνει επιπλέον επενδυτικά κεφάλαια από αυτά που ήδη δίνονται στη χώρα μας.
Μας απασχολεί βεβαίως ο τρόπος που θα οργανωθεί και θα λειτουργεί αυτό το Χρηματοδοτικό Εργαλείο.
Από το 2010 μέχρι και σήμερα διανύσαμε μια ιδιαίτερα επίπονη περίοδο.
Ενσωματώσαμε βίαια ένα μεγάλο όγκο επώδυνων, πλην όμως απαραίτητων, αλλαγών, στα πλαίσια της δημοσιονομικής προσαρμογής και των επιχειρούμενων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, με πολλές, τεράστιες και πολύπλευρες απώλειες σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας.
Όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, τόσο στο επαγγελματικό και κοινωνικό όσο και στο οικογενειακό μας περιβάλλον βιώσαμε μεγάλες ανατροπές και αντιμετωπίζουμε, ακόμη και σήμερα στην καθημερινότητά μας, συνεχείς και εξαντλητικές προκλήσεις.
Σε αντίδραση αυτού του κλίματος, ένα κομμάτι της κοινωνίας, ονειρεύεται να γυρίσει πίσω, στην προ κρίσης εποχή, η οποία τώρα φαντάζει σαν τον παράδεισο που χάσαμε.
Πολλοί νοσταλγοί του παρελθόντος θέλουν να συνεχίσουν να καλλιεργούν αντιεπιχειρηματικά ένστικτα θεωρώντας έτσι ότι μπορούν να κερδίσουν αναγνωρισιμότητα, ή ψήφους ή οτιδήποτε άλλο ονειρεύονται.
Είναι όμως ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή της κατανάλωσης και των δανεικών.
Το συγκεκριμένο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης το είδαμε, το ζήσαμε, το αποδεχτήκαμε, το συντηρήσαμε.
Αποτελεί πλέον αναποτελεσματική επιλογή. Δεν μπορεί να επαναληφθεί στο μέλλον. Είναι καταστροφικό.
Για να μπορέσουμε να αναστρέψουμε την εικόνα και να οδηγήσουμε την ελληνική οικονομία αρχικά στην ανάταξη και στη συνέχεια στην κατεύθυνση της ανάπτυξης, πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε και να υπηρετήσουμε ένα Νέο Υγιές Αναπτυξιακό Πρότυπο.
Να αποτυπώσουμε δηλαδή το Εθνικό μας Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης βασισμένο σε μια εύρωστη, ακμαία και ανταγωνιστική παραγωγική βάση και να δεσμευτούμε όλοι για την υλοποίησή του.
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση, ακούσαμε από βήματος, στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, τον Πρωθυπουργό να λέει ακριβώς αυτό.
Καλούμαστε λοιπόν εμείς ως εκπρόσωποι της παραγωγής και της επιχειρηματικότητας, για μια ακόμα φορά, στην κρίσιμη αυτή στιγμή που περνάει η χώρα μας, να γίνουμε οι ταγοί για την παραγωγική ανάταξη.
Έχουν αναδειχθεί οι τομείς και οι κλάδοι της Μεταποίησης που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το σημείο αιχμής και να πρωταγωνιστήσουν σε αυτή την προσπάθεια.
Η δε επιφυλακτικότητα των επενδυτών και η επενδυτική αδράνεια, επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί άμεσα γιατί μόνο με άμεσες και έμμεσες επενδύσεις μπορεί να αλλάξει η εικόνα της χώρας μας.
Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε άμεσα την αδυναμία συνεργασίας του Ιδιωτικού με τον Δημόσιο Τομέα που ταλανίζει επί τόσες δεκαετίες τη χώρα μας.
Γίνονται προσπάθειες, δεν μπορώ αυτό να το παραγνωρίσω. Όμως, οι προσπάθειες αυτές πρέπει να είναι γρήγορες και μεθοδικές, για να είναι αποτελεσματικές, χωρίς οπισθοδρομήσεις και δισταγμούς, για να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη.
Επιβάλλεται να υπηρετήσουμε όλοι αυτόν τον ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ και να γίνουν τα βήματα που θα ενθαρρύνουν:
• Την επιστροφή των ιδιωτικών κεφαλαίων και καταθέσεων στις τράπεζες
• Την επάνοδο στις χρηματαγορές, μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος
• Την άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων
• Την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας
Ωστόσο, ασφαλώς οποιοσδήποτε μπορεί να καταλάβει ότι η προσέλκυση άμεσων και έμμεσων ξένων επενδύσεων αλλά και η ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους των ελληνικών επιχειρήσεων απαιτεί τουλάχιστον:
• Την εδραίωση της αξιοπιστίας και της εικόνας της χώρας, ως ελκυστικού επενδυτικού προορισμού.
• Τη θέσπιση ενός σύγχρονου, ευνοϊκού και σταθερού φορολογικού συστήματος.
• Τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους για τις επιχειρήσεις, το οποίο συνεχίζει να ταλανίζει την οικονομία χωρίς να λύνει το πραγματικό πρόβλημα της ανεργίας, της φυγής ανθρώπινου κεφαλαίου αλλά και της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.
• Τη μείωση του κόστους ενέργειας που πάγια ζητάει η παραγωγική κοινότητα.
• Τον εκσυγχρονισμό του συστήματος αδειοδότησης που θα μας εντάξει στους κόλπους των σύγχρονων ανταγωνιστικών χωρών για τους επενδυτές
• Την υποστήριξη των ιδιωτικοποιήσεων, στην λογική της αξιοποίησης, και βεβαίως,
• Την διευκόλυνση πρόσβασης των επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση, σε φρέσκο και φθηνό χρήμα σε κλίμα σχέσεων εμπιστοσύνης με τις τράπεζες και οποιοδήποτε άλλο εναλλακτικό τρόπο χρηματοδότησης.
Όλα αυτά που μπορούν να διαμορφώσουν την έννοια του σταθερού και φιλικού προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλοντος, χωρίς αποκλεισμούς, με γνώμονα και ιερό στόχο την ανάπτυξη.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να τονίσω ότι οι 10 ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα με τις 10 πρώτες χώρες σε βιομηχανική παραγωγή.
Η ισχυρή βιομηχανία των αναπτυγμένων χωρών είναι αυτή που επιτρέπει και στους άλλους τομείς της οικονομίας να ανθούν και να αντέχουν στις κρίσεις.
Επί της ουσίας Νέο Παραγωγικό Μοντέλο σημαίνει υποχρεωτικά εξωστρεφή οικονομία που παράγει αγαθά που βρίσκουν ζήτηση στις διεθνείς αγορές ή και υποκαθιστούν τις εισαγωγές.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού εκτίμησε τα αποτελέσματα των παλαιότερων κοινοτικών πλαισίων στήριξης, επαναπροσδιόρισε την χρηματοδοτική προσέγγιση για την περίοδο 2014-2020, με στόχο να μεγιστοποιηθεί ο αντίκτυπος των επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να επιτευχθεί η ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης ως το 2020.
Έθεσε ως στόχο να αυξηθεί το μερίδιο της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στο 20% του ΑΕΠ το 2020.
Καθόρισε τις προϋποθέσεις αποδοτικών επενδύσεων προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι επενδύσεις θα είναι στοχευμένες και αποτελεσματικές προσδιορίζοντας ότι:
• Οι επενδύσεις αυτές αφορούν στην ανάπτυξη στρατηγικών έξυπνης εξειδίκευσης ώστε οι Περιφέρειες να ειδικεύονται σε τομείς στους οποίους έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας.
• Οι επενδύσεις αυτές θα προωθούν τις εταιρικές σχέσεις με πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα, επιχειρήσεις και θα εμπλέκουν σε όλο αυτό το εγχείρημα και τη δημόσια διοίκηση για την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών.
Ουσιαστικά καλούμαστε να διατυπώσουμε εμείς, στη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα, ως Περιφέρειες της Ευρώπης, τους γενικούς και τους ειδικούς μας στόχους, τις επιδιώξεις μας και τις προτεραιότητές μας, ώστε η χρηματοδοτική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Περιφερειακής Πολιτικής να έχει άμεσα, απτά και πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για την οικονομία.
Είναι Ευκαιρία ώστε οι Περιφέρειες να αποτελέσουν Βασικό Πυλώνα της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης της Χώρας.
Είναι Δυνατότητα που δεν πρέπει να χάσουμε, αλλά πρέπει να την αξιοποιήσουμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προς όφελος όλων μας Επιχειρήσεων, Εργαζομένων, και Κοινωνίας, όλων όσοι ζούμε και εργαζόμαστε και παράγουμε εδώ σε αυτές τις δύο Περιφέρειες.
Θα ήταν κρίμα να χάσουν οι Περιφέρειες αυτή την Ευκαιρία και να αυτοαναιρεθούν, διαιωνίζοντας παλαιότερες τακτικές που αναλώνονταν σε τοπικιστικές και μικροπολιτικές επιλογές, χάνοντας την μεγάλη εικόνα.
Δίνεται χρυσή ευκαιρία στους εμπνευσμένους Περιφερειάρχες, που πραγματικά πιστεύω ότι δύο από αυτούς έχουμε σήμερα μαζί μας, να κάνουν τη διαφορά και να συνεχίσουν την προσπάθειά τους να βάλουν τη Στερεά Ελλάδα και τη Θεσσαλία με αξιώσεις στο οικονομικό προσκήνιο της χώρας αλλά και της Ευρώπης.
Έτσι θα έχουμε βιώσιμη ανάπτυξη, ισχυροποίηση της ανταγωνιστικότητας και ενδυνάμωση της απασχόλησης, δηλαδή υλοποίηση του Εθνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού Στόχου.
Επιτρέψατε μου να παραθέσω πολύ σύντομα και συνοπτικά κάποια ενδεικτικά στατιστικά στοιχεία που δείχνουν τον δυναμισμό και το ρόλο που διαδραματίζει η Μεταποίηση στις Περιφέρειές μας.
Η ελληνική μεταποίηση είναι αλήθεια ότι ενώ έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να διαθέτει ισχυρή συμμετοχή αλλά και πολλαπλασιαστική συνεισφορά στη διαμόρφωση του ΑΕΠ της χώρας.
Πρόσφατα ο ΙΟΒΕ με χρηματοδότηση της Ελληνικής Παραγωγής- Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη, του οποίου ιδρυτικός εταίρος είναι και ο Σύνδεσμός μας, εκπόνησε μελέτη για τις τάσεις και τις προοπτικές της Μεταποίησης στην Ελλάδα.
Έτσι έχουμε κάποια πρόσφατα ενδιαφέροντα στοιχεία για το οικονομικό αποτύπωμα της Μεταποίησης σε Περιφερειακό Επίπεδο.
Στη Μεταποίηση λοιπόν οφείλεται περίπου το 60% της Ακαθάριστης Αξίας που παράγεται στη Στερεά Ελλάδα και το 37% περίπου που παράγεται στη Θεσσαλία, βάζοντας τες σε υψηλή θέση μεταξύ των ελληνικών περιφερειών.
Θα πρέπει δε να λάβουμε υπόψη ότι με τους υπολογιζόμενους πολλαπλασιαστές της ανάπτυξης, για κάθε 1 € που παράγεται από τη Μεταποίηση προστίθεται πάνω από 1,9 € ακόμη στη συνολική Ακαθάριστη Αξία της Παραγωγής της Ελληνικής Οικονομίας.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης η συνεισφορά του Μεταποιητικού Τομέα στην Απασχόληση με το 15% στη Στερεά Ελλάδα σε απόλυτος όρους περίπου 28 χιλιάδες θέσεις εργασίας και με το 9% στη Θεσσαλία, με περίπου 22 χιλιάδες θέσεις.
Με βάση τους πολλαπλασιαστές ανάπτυξης, για κάθε μία νέα θέση εργασίας που δημιουργεί η Μεταποίηση, γεννώνται 3,5 θέσεις σε άλλους κλάδους της ελληνικής οικονομίας.
Και για κάθε 1 εκατομμύριο ευρώ που παράγεται από τη Μεταποίηση προστίθενται 22 θέσεις εργασίας, στην Απασχόληση.
Εύκολα διαπιστώνουμε δηλαδή τη δυναμική συμβολή των Παραγωγικών Επιχειρήσεων στη διαμόρφωση του ΑΕΠ της χώρας αλλά και στην αύξηση της συνολικής απασχόλησης.
Αναφορικά με τις εξαγωγές.
Στη δύσκολη χρονιά του 2015, η Περιφέρεια Θεσσαλίας παρουσιάζει αύξηση των εξαγωγών της κατά 12,8% έναντι του 2014, η δε Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος, για το ίδιο χρονικό διάστημα, παρουσιάζει ετήσια αύξηση εξαγωγών κατά 25,5%
Στην έρευνα και την ανάπτυξη
Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της παραγωγής είναι ότι απορροφά συνολικά ένα σημαντικά αυξημένο ποσοστό εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού, καθώς οι περισσότεροι κλάδοι της μεταποίησης και της βιομηχανίας έχουν ανάγκη από τις ειδικές τους γνώσεις και δεξιότητες.
Έτσι συμβάλλουμε στον περιορισμό της διαρροής του ανθρώπινου εξειδικευμένου δυναμικού και βεβαίως μέσα από την ανάπτυξη της δυναμικής επανόδου αυτών που έφυγαν.
Ας σημειώσουμε ότι οι δύο μας Περιφέρειες συμμετέχουν σε εντυπωσιακό ποσοστό 39,35% του συνόλου των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης της χώρας.
Εμείς οι άνθρωποι της Παραγωγής, εκτιμούμε ότι υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για την ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών στον Τόπο μας, για την αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, την ανάπτυξη συνεργασιών και τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας.
Στο Σύνδεσμο Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Κεντρικής Ελλάδας έχουμε την εμπειρία, το στελεχιακό δυναμικό και τα εργαλεία, για να συνεχίσουμε τον ιστορικό μας ρόλο στη ζωή της παραγωγικής επιχειρηματικότητας.
Και αναφέρομαι ειδικότερα στο εξαιρετικά πετυχημένο Δίκτυο Enterprise Europe Network-Hellas και στην Αναπτυξιακή Εταιρεία Διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων (ΑΕΔΕΠ), της οποίας η ιστορία είναι γεμάτη εντυπωσιακά νούμερα απορρόφησης κονδυλίων. (π.χ. στα πλαίσια του ΠΕΠ υπήρξε εξαιρετική συνεργασία με την Περιφέρεια Θεσσαλίας)
Επιδιώκουμε σαν Σύνδεσμος και έχουμε συνεργασία με τους κυριότερους φορείς της περιοχής, όπως τις δύο Περιφέρειές μας, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας Θεσσαλίας, το ΤΕΙ Θεσσαλίας, το ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας, τα Επιμελητήρια της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας, και βεβαίως και με την Κεντρική Διοίκηση.
Τις συνεργασίες μας αυτές, επιβεβαιώνουν, αγαπητοί εκπρόσωποι των δύο Περιφερειών και το Πρωτόκολλο Συνεργασίας που έχουμε ήδη υπογράψει με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε και με την Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα επιλεγμένα, κρίσιμα και σημαντικά σημεία της διαδρομής της συνεργασίας μας αυτής που αφορούν:
1. Στη σύνταξη των 2 Ειδικών Μελετών (από το 2013) για την Ανάπτυξη των δύο Περιφερειών, στις οποίες αποτυπώθηκαν τα οικονομικά, παραγωγικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά των δύο περιοχών και παρουσιάστηκαν προτάσεις μας αναπτυξιακού χαρακτήρα και πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης με στόχο την αξιοποίηση ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων.
2. Στην παρουσίαση της επιχειρηματικής φυσιογνωμίας και της δυναμικής του Μεταποιητικού Κλάδου της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, κατά την Επίσκεψη των Οικονομικών και Εμπορικών Ακολούθων των Ξένων Πρεσβειών στην Ερέτρια, που πολύ επιτυχημένα διοργανώσατε κύριε Περιφερειάρχη, με στόχο την προσέλκυση του ενδιαφέροντος για ξένες επενδύσεις.
3. Στην υποστήριξη του εμπεριστατωμένου και δίκαιου αιτήματος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, όπως αυτό διατυπώθηκε προς την Επίτροπο Περιφερειακής Πολιτικής κ. Κορίνα Κρέτσου, για την αλλαγή των κριτηρίων και των όρων χρηματοδότησης της Περιφέρειας από Ευρωπαϊκούς Πόρους με στόχο την ισόρροπη ανάπτυξη, μέσα στην Περιφέρεια.
4. Στην ενεργό επίσης συμμετοχή του Συνδέσμου μας σε όλα τα στάδια διαμόρφωσης της Στρατηγικής της Έξυπνης Εξειδίκευσης της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
5. Στην αδιάλειπτη συμμετοχή μας, με τους έμπειρους εκπροσώπους μας στις Περιφερειακές Γνωμοδοτικές Επιτροπές των Αναπτυξιακών Νόμων και των δύο Περιφερειών καθώς και στις Περιφερειακές και Δημοτικές Επιτροπές Διαβούλευσης.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σταθώ σε μια πρωτοβουλία τεράστιας σημασίας που είναι η δημιουργία Επιχειρηματικού Πάρκου στη Βοιωτία.
Με την υλοποίησή της θα σηματοδοτήσει ένα πρότυπο συνεργασίας Επιχειρήσεων, Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης αλλά και του Κεντρικού Κράτους για ένα σύγχρονο και ευρωπαϊκό Επιχειρηματικό Πάρκο που θα δείξει ότι η Ελλάδα ΜΠΟΡΕΙ.
Και βέβαια να αναφέρουμε την Α΄ ΒΙΠΕ Βόλου, η οποία υπήρξε πρωτοπόρα στην περιοχή της Θεσσαλίας, αναλαμβάνοντας την αυτοδιαχείρισή της, σε πολύ δύσκολες συνθήκες και θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση.
Το ξέρετε ότι είμαστε μαζί σας και δίπλα σας σε αυτές τις προσπάθειες.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι.
Θα ήθελα, πριν κλείσω σήμερα την ομιλία μου, εμφαντικά να τονίσω:
Είμαστε παρόντες και πάντα έτοιμοι να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις των καιρών.
Αποτελεί συστατικό στοιχείο του επιχειρείν η ανάληψη του ρίσκου και της ευθύνης.
Αντιπροσωπεύουμε το πιο Δυναμικό Τμήμα της Ελληνικής Οικονομίας.
Εκπροσωπούμε περήφανοι την Ελλάδα που παράγει, ερευνά, καινοτομεί, δημιουργεί πλούτο.
Σας ευχαριστώ
Η ομιλία του περιφερειάρχη κ. Αγοραστού
Κυρίες και κύριοι,
Αντί άλλου προλόγου θα ξεκινήσω με μια παράγραφο από το επικό μυθιστόρημα «Ο Άτλας επαναστάτησε» της Αϋν Ραντ:
Γράφει η συγγραφέας:
«Αν διαπιστώσετε ότι οι συναλλαγές σας δεν γίνονται με οδηγό την κοινή συναίνεση αλλά τον καταναγκασμό,
αν διαπιστώσετε ότι για να παράγετε χρειάζεσθε την άδεια ανθρώπων που δεν παράγουν τίποτε,
αν διαπιστώσετε ότι το χρήμα ρέει σε ανθρώπους που εμπορεύονται χάρες κι όχι αγαθά,
αν διαπιστώσετε ότι οι άνθρωποι πλουτίζουν περισσότερο με τη δωροδοκία και την επιρροή παρά με την εργασία κι ότι οι νόμοι δεν προστατεύουν εσάς αλλά τη διαπλοκή,
αν διαπιστώσετε ότι η διαφθορά ανταμείβεται και η τιμιότητα έχει γίνει αυτοθυσία
τότε μπορείτε να συμπεράνετε ότι η κοινωνία σας είναι καταδικασμένη.
Καθένας ας σταθεί με σεβασμό κι ενδιαφέρον απέναντι στους ανθρώπους που τον στηρίζουν και τις κοινωνίες, απέναντι στον καθρέπτη της αυτοκριτικής αλλά να διαβάσει αυτό που πραγματικά βλέπει και να ενεργήσει σύμφωνα με την πραγματικότητα».
Ποια είναι η πραγματικότητα που ζούμε;
Πριν λίγες ημέρες υπήρξε μια συμφωνία, ολοκληρώθηκε μια ακόμη αξιολόγηση.
Ο καθένας, και πολύ περισσότερο ένας επιχειρηματίας καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτή η συμφωνία, με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, τα συγκεκριμένα μέτρα στο συγκεκριμένο χρόνο.
Καταλαβαίνει βέβαια και τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε συμφωνία.
Δεν έχουμε τον χρόνο για να πούμε περισσότερα, θέλω μόνο αυτό να τονίσω:
Το να βαδίζει η χώρα από συμφωνία σε συμφωνία,
από μνημόνιο σε μνημόνιο,
από αξιολόγηση σε αξιολόγηση,
από δόση σε δόση,
από δέσμη μέτρων σε δέσμη μέτρων,
όλη αυτή η ατελείωτη μετρολογία
δεν οδηγεί πουθενά.
Είναι η απόλυτη παγίδα,
το απόλυτο αδιέξοδο.
Η πατρίδα μας χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε
μια επανάσταση,
μια παραγωγική επανάσταση.
Αν η χώρα μας δεν παράξει, είναι καταδικασμένη.
Όχι μόνο διότι δεν θα μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τις υποχρεώσεις μας,
όχι μόνο επειδή δεν θα μπορέσουμε να επαναφέρουμε την οικονομία
και την κοινωνία στη φυσική τους ισορροπία
αλλά και επειδή δεν θα μπορέσουμε
ούτε καν να διατηρήσουμε το σημερινό επίπεδο ζωής,
το σημερινό επίπεδο του κοινωνικού κράτους,
όλα αυτά που θεωρούμε σήμερα λίγο πολύ δεδομένα και αυτονόητα.
Θεωρώ ότι όλοι
εντός κι εκτός αυτής της αίθουσας
συμφωνούμε πως
η χώρα μας έχει
πραγματικά τεράστιες δυνατότητες
και πολύ σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Ωστόσο, το μοντέλο που ακολουθήσαμε ως σήμερα,
έχει κλείσει τον κύκλο του.
Οριστικά.
There is no time for business as usual!
Μία φράση που τα λέει όλα.
Θα σας αναφέρω μια περίπτωση ενδεικτική του τι γίνεται
–ασχολούνται κατά κόρον και τα μέσα ενημέρωσης τα τελευταία 24ωρα:
Το 2008 γυρίστηκε εδώ στην περιοχή μας, το Πήλιο, τη Σκόπελο και τη Σκιάθο
η ταινία Mamma Mia.
Είναι περιττό να επισημάνουμε πόσο ωφελήθηκε ο τουρισμός στον τόπο μας,
πόσοι ήρθαν επηρεασμένοι από την ταινία
και πόσο ωφελήθηκε η τοπική και η εθνική οικονομία.
Το ίδιο έχει γίνει και με άλλες ταινίες, όπως για παράδειγμα «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλλι» στην Κεφαλονιά.
Οι παραγωγοί της ταινίας Mamma Mia αποφάσισαν να γυρίσουν τη συνέχειά της, το σίκουελ όπως λέγεται.
Αντί για την Ελλάδα επέλεξαν, όμως, την Κροατία.
Κι αυτό επειδή:
-Στην Ελλάδα δεν λειτουργεί ακόμη το Film Comission Office αν και έχει εξαγγελθεί κατ’ επανάληψη από το Υπουργείο Τουρισμού.
Δεν υπάρχει δηλαδή ένας φορέας στον οποίο ν’ απευθυνθεί ένας παραγωγός ταινιών και να τον βοηθήσει με όλα τα διαδικαστικά.
-Η χώρα μας είναι μία από τις ελάχιστες στην ΕΕ που στερείται νομοθετικού πλαισίου για φοροεκπτώσεις/ φοροεπιστροφές, στους αλλοδαπούς παραγωγούς οι οποίοι επενδύουν, δηλαδή γυρίζουν ταινίες.
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα
γιατί πρέπει επειγόντως
να πάμε σε ανατροπή,
σε δημιουργική ανατροπή.
Ο Κώστας ο Μπακογιάννης λέει εύστοχα:
«Να γυρίσουμε το κράτος ανάποδα».
Πρέπει, λοιπόν, επειγόντως
να βάλουμε τέλος στην αποεπένδυση
καθώς, όπως εύστοχα έχει επισημανθεί,
από τον Παναγή Βουρλούμη
η ελληνική οικονομία προσομοιάζει με «κολώνα πάγου που λιώνει»…
Άρα,
Επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις.
Σε ποιο περιβάλλον όμως;
Συνεπώς, το κύριο που χρειάζεται
είναι η σταθερότητα.
Πολιτική και οικονομική σταθερότητα.
Προφανώς, δεν συμφωνούμε όλοι σε όλα.
Και δεν είναι λογικό να συμφωνούμε όλοι σε όλα.
Ωστόσο, θεωρώ ότι υπάρχουν κάποιες προτάσεις,
κάποιες πρωτοβουλίες,
κάποιες κινήσεις
στις οποίες μπορούμε να συμφωνήσουμε
– τουλάχιστον οι περισσότεροι
(και πάντως δεν βλέπω ποιος μπορεί να διαφωνήσει και να μπορεί να βρει λογικά επιχειρήματα για να στηρίξει αυτή τη διαφωνία).
Άρα, προτείνω να προχωρήσουμε κατά απόλυτη προτεραιότητα σε
- Μείωση των φορολογικών συντελεστών ώστε και το Ελληνικό Δημόσιο να μπορεί να εισπράττει τους φόρους και να έχει έσοδα αλλά και να μπορεί να παράγεται εισόδημα στη χώρα για να φορολογείται.
Γιατί αν δεν παράγεται εισόδημα τι να φορολογήσεις;
-Σταθερό φορολογικό πλαίσιο μακράς πνοής ειδικά τις επιχειρήσεις.
-Εξορθολογισμός των ασφαλιστικών εισφορών.
Οι φορολογικοί συντελεστές και οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν εκτοξευθεί σε τέτοια ύψη που ουσιαστικά σήμερα είναι ασύμφορο το να προσπαθεί κάποιος να παράξει περισσότερο και να αυξήσει το εισόδημά του.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Δεν οδηγεί πουθενά.
Οι επιστήμονες κλείνουν τα μπλοκάκια τους και μεταναστεύουν,
όπως κάνουν και αρκετές επιχειρήσεις καθώς μάλιστα σε άλλες
– και γειτονικές -
χώρες της ΕΕ
οι φορολογικοί συντελεστές είναι αισθητά χαμηλότεροι.
Βεβαίως, για το φορολογικό και ασφαλιστικό dumping πρέπει να παρέμβει και η Ευρωπαϊκή Ένωση
καθώς το ζητούμενο είναι ν’ αυξηθεί συνολικά το εισόδημα στην ΕΕ
κι όχι να μεταφέρεται ευκαιριακά από χώρα σε χώρα.
-Τραπεζικό σύστημα χωρίς capital controls, που να χρηματοδοτεί ουσιαστικά την παραγωγική διαδικασία.
Σήμερα οι τράπεζες, όπως εύστοχα μου έλεγε κάποιος επιχειρηματίας,
είναι στην ουσία κέντρα πληρωμής συντάξεων.
-Ριζική και τολμηρή αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας με ουσιαστική ενίσχυση και επέκταση της αποκέντρωσης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η σύσταση και λειτουργία μιας μεταποιητικής επιχείρησης στην Ελλάδα, διέπεται από 115 διαφορετικές ρυθμίσεις:
47 νόμους,
11 προεδρικά διατάγματα,
43 υπουργικές αποφάσεις,
μέχρι και 14 βασιλικά διατάγματα που έχουν απομείνει ακόμη εν ισχύ.
Ψηφίζονται άπειροι νόμοι που συνήθως δεν εφαρμόζονται
καθώς για να εφαρμοσθεί ένας νόμος απαιτείται να εκδοθούν
μια σειρά από υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι,
που είτε αργούν πολλούς μήνες
είτε δεν εκδίδονται ποτέ και ο νόμος μένει στα χαρτιά.
Διάβαζα προχθές ότι για να εφαρμοστεί ένας νόμος που ψηφίστηκε πριν μερικούς μήνες, χρειάζονται περίπου 90 υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι.
Γι’ αυτό και κάθε φορά που πηγαίνω στη Βουλή ως εκπρόσωπος της Ένωσης Περιφερειών καταθέτω την εξής πρόταση:
Κάθε νομοσχέδιο να κατατίθεται στη Βουλή μαζί με όλο το δευτερογενές δίκαιο (ΠΔ, ΥΑ, εγκύκλιοι) έτσι ώστε αμέσως μετά την ψήφισή του να υπογράφονται και να εκδίδονται προκειμένου να εφαρμόζεται ο νόμος χωρίς καθυστέρηση.
-Επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης.
Από διεθνείς στατιστικές (Παγκόσμια Τράπεζα) έχει πρόσφατα υπολογιστεί ότι στην Ελλάδα που κατατάσσεται στην 155η θέση παγκοσμίως, απαιτούνται κατά μέσο όρο 1.580 περίπου ημέρες έως ότου τελεσιδικήσει μια υπόθεση (πάνω από 4 χρόνια δηλαδή)!
Μόνο για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης,
έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια 38 νόμοι,
αλλά κατά κοινή εκτίμηση το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο από το επιδιωκόμενο.
-Εκλογίκευση των τιμών των παραγωγικών συντελεστών
έτσι ώστε να δημιουργηθεί θετικό περιβάλλον παραγωγής.
-Αποκέντρωση.
Γενναία, τολμηρή, χωρίς πισωγυρίσματα.
Γνωρίζω ότι η αποκέντρωση είναι μια λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ
– κάποιοι μπορεί να σκεφτείτε ότι έχει κακοποιηθεί τόσο πολύ -
που πιθανόν ν’ ακούγεται κενή περιεχομένου,
να μην σημαίνει τίποτα πια.
Κι όμως, η ισχυρή αυτοδιοίκηση είναι βασικό γνώρισμα
των ώριμων δημοκρατιών και των ανεπτυγμένων οικονομικά κρατών του πλανήτη.
Στην Ελλάδα, ελήφθη το 2010 μια πραγματικά ιστορική απόφαση να θεσμοθετηθεί η αιρετή Περιφέρεια και μολοταύτα σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι οι Περιφερειάρχες να είμαστε μια – δυο ημέρες την εβδομάδα στην Αθήνα για να προχωρούμε τοπικά θέματα στα υπουργεία.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Καθαρές κουβέντες.
Όσο και αν ανθίσταται και αντιδρά η κεντρική γραφειοκρατία.
Το κεντρικό κράτος πρέπει να περιοριστεί σ’ έναν επιτελικό ρόλο
- κάθε καινούργιος πρωθυπουργός και νέα κυβέρνηση αυτό εξαγγέλλουν αλλά ουδείς τολμά να το εφαρμόσει –
και η Αυτοδιοίκηση να αναλάβει ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό.
Αυτό ισχύει σ’ όλες τις προηγμένες χώρες – παντού στον πλανήτη και φυσικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα αναφέρω το εξής ενδεικτικό παράδειγμα:
Όταν πριν μήνες έγιναν πλημμύρες στη Γερμανία, απευθύνθηκαν πολίτες στην καγκελάριο την κυρία Μέρκελ για βοήθεια.
Ξέρετε τι τους απάντησε: «Εγώ στην κεντρική κυβέρνηση δεν έχω αρμοδιότητες, θα μεταφέρω το αίτημά σας στα κρατίδια» (ας πούμε τις αντίστοιχες περιφέρειες αλλά βεβαίως οι διαφορές όσον αφορά τους πόρους και τις αρμοδιότητες είναι ημέρα με νύχτα).
Την ίδια ώρα στη χώρα μας,
με το ένα χέρι δίνουν αρμοδιότητες στην αυτοδιοίκηση και με το άλλο τις παίρνουν πίσω.
Επιπλέον, κάνουν την Αυτοδιοίκηση να μοιάζει με… σούπερ μάρκετ αρμοδιοτήτων.
Αρμοδιοτήτων ατάκτως ερριμμένων σε πολλές περιπτώσεις.
Για το ίδιο θέμα, έχουν συντρέχουσες αρμοδιότητες οι Περιφέρειες, οι Δήμοι, τα Υπουργεία, οι οργανισμοί των Υπουργείων…
Συχνά δεν βγάζουμε άκρη ούτε εμείς,
πως πολύ περισσότερο να βγάλει άκρη ένας πολίτης ή ένας επιχειρηματίας;
Εμείς ως Ένωση Περιφερειών έχουμε καταθέσει δύο συγκεκριμένες προτάσεις:
-Να περάσουμε από τις συντρέχουσες στις αποκλειστικές αρμοδιότητες.
Ένας και μόνο ένας φορέας να έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα σ’ έναν τομέα πολιτικής.
Για παράδειγμα, ανάπτυξη, επενδύσεις:
Να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Περιφερειών.
Με τους πόρους του ΕΣΠΑ, τον αναπτυξιακό νόμο και άλλα καινοτόμα εργαλεία,
με εξειδικευμένο προσωπικό,
με διαδικασίες ηλεκτρονικές για απόλυτη διαφάνεια
-απρόσωπη διοίκηση, μεγάλη θεσμική τομή.
Και με την αρμοδιότητα της αρμοδιότητας.
Δηλαδή να μπορούν οι Περιφέρειες να θέτουν
κανόνες δικαίου με τους οποίους ρυθμίζουν ζητήματα
που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους
και οι οποίοι (κανόνες) έχουν ισχύ αντίστοιχη
με τους κανόνες που θεσπίζει το κεντρικό κράτος.
Ως Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση ζητάμε ήδη από αυτή τη φάση
τη διεύρυνση της κανονιστικής της αρμοδιότητας στους
τομείς της ευθύνης της και ιδίως στον τομέα της περιφερειακής ανάπτυξης
και σε όποιους άλλους τομείς συνδέονται με την προώθησή του,
όπως θέματα περιφερειακής χωροταξίας,
προώθησης έργων και υποδομών και,
τελικά, προώθησης των περιφερειακών επενδύσεων που θα δώσουν
ανάσα στις τοπικές κοινωνίες.
Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν απαιτείται παρά
σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.
Ενδιαφέρουσα και φυσικά ευπρόσδεκτη είναι η πρόταση που διάβασα πρόσφατα από το Ινστιτούτο Π2 του Ποταμιού με διευθυντή το συνάδελφο στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κ. Γιάννη Κωνσταντινίδη
να είναι μόνον οι Περιφέρειες αρμόδιες
για την αδειοδότηση, την πιστοποίηση των διαδικασιών και την παρακολούθηση καλής λειτουργίας επιχειρήσεων στους βασικούς αναπτυξιακούς τομείς της χώρας.
Προς την κατεύθυνση αυτή προτείνεται να υπάρξει άμεση μεταφορά 939 εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που σήμερα διακρατούνται από τα Υπουργεία στην Περιφέρεια.
Εμείς ως Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση ζητούμε από το κεντρικό κράτος
ένα καθαρό διάδρομο
για τα επόμενα χρόνια:
-Αρμοδιότητες
-Πόροι
-Προσωπικό.
Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε από την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση στην Περιφερειακή Διακυβέρνηση.
Κι αυτή θα είναι μια εξαιρετικά θετική εξέλιξη για τον επιχειρηματικό κόσμο
Ισχυρές και αυτοδύναμες θεσμικά, οικονομικά και λειτουργικά, Περιφέρειες
με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την παραγωγή καθώς και εστίες κοινωνικής αλληλεγγύης
στα πρότυπα των ώριμων δημοκρατιών του πλανήτη:
αυτός είναι ο πιο γρήγορος και ασφαλής δρόμος για να γίνει πράξη
η παραγωγική ανασυγκρότηση στην πατρίδα μας,
να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας,
να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή.
Προς την κατεύθυνση αυτή βούλησή μας είναι
να συνεχίσουμε και να εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας τόσο με το Σύνδεσμο
όσο και με όλους τους φορείς της βιομηχανίας και της παραγωγής
αλλά και όλους τους επιχειρηματίες
Συμπερασματικά,
παραγωγική επανάσταση τώρα
διαφορετικά η Ελλάδα θα συρρικνωθεί και θα περιθωριοποιηθεί τις επόμενες δεκαετίες.
Η διεθνής οικονομία είναι αμείλικτη.
Για να υπάρχεις πρέπει να είσαι ανταγωνιστικός.
Κι όπως είπε ένας γνωστός μάνατζερ στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός:
Η ταχύτητα είναι το νέο νόμισμα στον κόσμο των επιχειρήσεων.
Σημεία ομιλίας του Εκτελεστικού Αντιπρόεδρου ΣΕΒ κ.Κων/νου Μπίτσιου στη ΓΣ του ΣΒΘΚΕ
• Διανύουμε τον όγδοο χρόνο της κρίσης και το κρίσιμο διακύβευμα παραμένει. Γιατί δεν διαφαίνεται έξοδος από την κρίση; Γιατί δεν εισέρχεται η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά; Η κρίση ήταν το επιστέγασμα μιας περιόδου που έδωσε στην Ελλάδα ανάπτυξη αλλά και παθογένειες.
• Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε και μία κρίση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γιατί οι Ευρωπαίοι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο ευρωπαϊκό εγχείρημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναστοχαστεί για το παρόν και το μέλλον της. Η νομισματική ένωση δεν θα επιβιώσει εάν δεν μετεξελιχθεί και σε οικονομική-δημοσιονομική ένωση.
• Σήμερα, το κλείσιμο της αξιολόγησης απομακρύνει την αβεβαιότητα που κρατούσε για μήνες, όμηρο την ιδιωτική οικονομία. Διασφαλίζει, με σημαντικές θυσίες για τον ελληνικό λαό, τη δημοσιονομική πειθαρχία μετά το πέρας του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018. Όμως, όσο σημαντική και αν είναι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν λύνει το πρόβλημα της χώρας -πρέπει να μεγαλώσει η πίτα.
• Η Ελλάδα, πρέπει να αξιοποιήσει τα πολλά συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Το διακύβευμα είναι σαφές: Η Ελλάδα, για να ανακάμψει από την πολυετή ύφεση, χρειάζεται ένα κύμα παραγωγικών επενδύσεων. Υπάρχουν δεκάδες ώριμα επενδυτικά σχέδια, από Έλληνες και ξένους επενδυτές, ύψους δισεκατομμυρίων, που περιμένουν ένα σταθερό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον για να υλοποιηθούν. Απαιτείται, όμως, και ένα κλίμα εμπιστοσύνης γύρω από τις προοπτικές των επενδύσεων -και κυρίως, απαιτείται η απρόσκοπτη υλοποίηση των υφιστάμενων επενδύσεων.
• Ως ΣΕΒ, επιδιώκουμε και να ενισχύσουμε τις επιχειρήσεις μας αλλά και να δημιουργήσουμε νέες, υγιείς οργανωμένες επιχειρήσεις, που θα στηρίζουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο στο καλά αμειβόμενο ανθρώπινο δυναμικό, στη διαρκή εκπαίδευσή του και στη σύνδεση των μισθών με την παραγωγικότητα της εργασίας.
• Θα ήθελα να διαλύσω και ένα μύθο που ακούμε συχνά. Και δυστυχώς τον ακούμε και από την πολιτική τάξη. Ότι η Ελλάδα δεν παράγει…Η βιομηχανία και μεταποίηση έχει πολλούς κλάδους με μεγάλη παράδοση και πολλούς και έμπειρους εργαζόμενους. H ελληνική βιομηχανία έχει παραγωγικότητα κατά 22% υψηλότερη από το σύνολο της υπόλοιπης οικονομίας και δημιουργεί αξία, ανάπτυξη και δουλειές: προϊόντα με παράδοση και προοπτική που εξάγονται παγκοσμίως.
• Επισημαίνω ότι το 90% των εξαγωγών αγαθών είναι βιομηχανικά προϊόντα, των οποίων η συνολική αξία ξεπερνάει τα €24,6 δισ. Δηλαδή, πάνω από το 42% των συνολικών εξαγωγών της Ελλάδας προέρχονται από τη βιομηχανία. Και δεν είναι μόνο η παραδοσιακή βιομηχανία. Έχουμε και τις νεότερες μεταποιητικές δραστηριότητες: Παραγωγή βιοκαυσίμων, Βαμβακο-νήματα με high tech πρώτες ύλες, σύνθετα μεταλλικά προϊόντα, σύνθετα ηλεκτρονικά συστήματα, προηγμένα μηχανολογικά συστήματα, συστήματα μπαταριών και φωτισμού, Νανο-τεχνολογίες.
• Κλείνοντας. Ακούω να λέγεται ότι η ελληνική αγορά είναι μικρή. Με την κατάργηση των δασμών και την ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων διεθνώς, δεν υπάρχει πια ελληνική αγορά. Τα σύνορα δεν δημιουργούν πλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Δεν υπάρχουν πλέον ούτε μικρές ούτε μεγάλες αγορές. Υπάρχει μια μεγάλη διεθνής αγορά.
• Οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να αναπτυχθούν με βάση την ελληνική αγορά. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίον ο ΣΕΒ, δημιούργησε το Export Ready ένα πλέγμα στοχευμένων και εξατομικευμένων υπηρεσιών για τα μέλη του. Στόχος μας είναι οι εταιρείες να αποκτήσουν καλύτερη εσωτερική οργάνωση, πληρέστερη ενημέρωση για αγορές-στόχους, αλλά και με τις επιχειρηματικές αποστολές που διοργανώνουμε, να αποκτήσουν ευκαιρίες δικτύωσης με δυνητικούς πελάτες στις αγορές του εξωτερικού.
• Ολοκληρώνοντας, το κλειδί της επιτυχίας αλλά και της αποτροπής μιας νέας κρίσης στο μέλλον, είναι να θωρακίσουμε τη χώρα με σύγχρονους θεσμούς που υπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες του πολίτη, και προάγουν την επιχειρηματικότητα. Αυτός είναι ο δρόμος για να δημιουργήσουμε εθνικό πλούτο.
Η ομιλία του κ. Γεωργίου Μίχου διευθύνοντος συμβούλου της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Αγαπητά μέλη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος,
Αγαπητοί φίλοι,
Εκ μέρους της Διοίκησης και των μελών του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος, επιθυμώ να σας καλωσορίσω στην Ετήσια Γενική μας Συνέλευση και να σας ευχαριστήσω θερμά, για την αποδοχή της πρόσκλησής μας να παρευρεθείτε σ΄ αυτή.
Ιδιαίτερα επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω τους σημερινούς επίσημους προσκεκλημένους μας, τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας και Πρόεδρο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, κ. Κων/νο Αγοραστό και τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, κ. Κων/νο Μπακογιάννη, οι οποίοι βρίσκονται σήμερα μαζί μας. Και αυτό αποτελεί μία σημαντική καινοτομία για τη Γενική μας Συνέλευση, το να φιλοξενούμε δηλαδή δύο κεντρικούς ομιλητές.
Η σχέση του Συνδέσμου με τις δύο Περιφέρειες είναι μακροχρόνια και σημαντική. Αναπτύσσεται και εξελίσσεται συνεχώς, δημιουργώντας προστιθέμενη αξία στις υπηρεσίες και των τριών φορέων, προκειμένου να εξυπηρετεί αφενός την μεταποιητική δραστηριότητα στην περιοχή τους και αφετέρου το σύνολο της κοινωνίας. Ειδικότερα σήμερα, που η Περιφερειακή Ανάπτυξη κατέχει δεσπόζοντα ρόλο σε εθνικό, αλλά και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η μεταποίηση, στη μεταβατική οικονομική περίοδο που διανύουμε, διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στην ελληνική οικονομία, και διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις ώστε να αποτελέσει βασικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας, συνεισφέροντας στο νέο παραγωγικό πρότυπο. Το πρότυπο αυτό στηρίζεται στη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, κυρίως μέσω της μεταστροφής σε κλάδους και επιχειρήσεις παραγωγής διεθνώς ανταγωνιστικών προϊόντων, υπηρεσιών, καθώς και προϊόντων του πρωτογενούς τομέα.
Σημαντική πρόκληση σήμερα είναι η αναβάθμιση του εξαγωγικού προτύπου σε εξαγωγές μέσης και υψηλής τεχνολογικής εξειδίκευσης, καθώς και η ένταξη των ελληνικών επιχειρήσεων σε διεθνείς αλυσίδες αξίας.
Στην κατεύθυνση αυτή φιλοδοξεί να συνεισφέρει και η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ», η νέα πρωτοβουλία βιομηχανικών επιχειρήσεων και Περιφερειακών Βιομηχανικών Συνδέσμων, που ιδρύθηκε πριν από λίγους μήνες. Κυρίαρχος στόχος της αποτελεί η ανάδειξη και η ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής βιομηχανίας, που διασφαλίζει ισχυρή και βιώσιμη οικονομία, δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, προώθηση της τεχνολογικής προόδου και της καινοτομίας, εξωστρέφεια και πράσινη ανάπτυξη.
Η ελληνική οικονομία πρέπει να δημιουργήσει σήμερα όλες τις προϋποθέσεις προκειμένου να προσελκύσει ιδιωτικές επενδύσεις, αλλά κυρίως να παράγει και να εξάγει καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες.
Καθοριστική είναι η συμβολή της Βιομηχανίας στην τόνωση της ελληνικής οικονομίας και την ενίσχυση της εξωστρέφειας της χώρας. Βέβαια η φράση που ακούμε τα τελευταία χρόνια είναι ότι «ο Τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας».
Ασφαλώς και ο τουρισμός αποτελεί σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης και είναι απαραίτητο να τον αναβαθμίσουμε και να τον βελτιώσουμε, δεν μπορεί όμως να είναι αναπτυξιακός μονόδρομος. Η Βιομηχανία μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα και καθοριστικό παράγοντα εξέλιξης, αφού συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη των περιοχών δραστηριότητας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον και την τοπική κοινωνία. Συνεισφέρει στην αναβάθμιση των τοπικών υποδομών, αξιοποιεί καινοτόμες λύσεις, προσφέρει ικανοποιητικές αμοιβές, προσελκύει ανθρώπινο δυναμικό.
Η Βιομηχανία μπορεί δηλαδή να αποτελέσει, όχι εμπόδιο, αλλά το εφαλτήριο της τουριστικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας.
Αναγνωρίζοντας το σημαίνοντα ρόλο των Περιφερειών στην ανάπτυξη της οικονομίας, αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις των κ.κ. Περιφερειαρχών σχετικά με τα προγράμματα, τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσουν στην Περιφέρειά τους στον τομέα της επιχειρηματικότητας.
Αγαπητές κυρίες και κύριοι, μόλις πριν λίγη ώρα ολοκληρώσαμε τις διαδικασίες της κλειστής μας Γενικής Συνέλευσης, όπου πέραν του Απολογισμού των δραστηριοτήτων της προηγούμενης χρονιάς, ανταλλάξαμε και προβληματισμούς για την πορεία τόσο του επιχειρηματικού έργου όσο και της γενικότερης οικονομικής κατάστασης.
Αναφορικά με το έργο του Συνδέσμου, διαπιστώσαμε για ακόμη μία φορά, ότι ο Σύνδεσμος προσέφερε έργο υπεύθυνο, πολύπλευρο και συνεπές, προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τα προβλήματα της επιχειρηματικής κοινότητας.
Βασική επιδίωξη του Συνδέσμου αποτελεί πάντοτε η προσπάθεια να βοηθήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, να καινοτομήσουν και να γίνουν εξωστρεφείς.
Αγαπητές κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.
