Σχεδόν 15 χρόνια αναμένουν τα Θεσσαλικά ΚΤΕΛ, μαζί με τα υπόλοιπα όλης της χώρας, την δημιουργία του περίφημου νέου Σύγχρονου Τερματικού Σταθμού ΚΤΕΛ στην περιοχή του Ελαιώνα στην Αθήνα. Και απ΄ ότι φαίνεται θα περιμένουν πολύ μέχρι να μετεγκατασταθούν σε έναν λειτουργικό και αξιοπρεπή χώρο που να συνδέεται με τα υπόλοιπα Μέσα Μεταφορών της πρωτεύουσας διευκολύνοντας τις μετακινήσεις όσων καταφθάνουν από την επαρχία.

Εδώ έχουμε ακόμα μία περίπτωση «αιώνιας μακέτας» καθώς τα σχέδια έχουν ξεκινήσει πριν τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004. Σύμφωνα με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, ο σταθμός του Ελαιώνα θα αντικαταστήσει τους σημερινούς τερματικούς σταθμούς του Κηφισού και της Λιοσίων. Επίσης εκεί θα μεταφερθεί η αφετηρία των λεωφορείων της Δυτικής Αττικής, του ΚΤΕΛ Αττικής από το Θησείο και οι διεθνείς λεωφορειακές γραμμές που βρίσκονται διάσπαρτες στο Μεταξουργείο.

Η κατάσταση των σημερινών τερματικών σταθμών είναι επιεικώς απαράδεκτη με συνθήκες που θυμίζουν άλλες, όχι Ευρωπαϊκές πόλεις, δίχως πρόσβαση στο δίκτυο συγκοινωνιών της χώρας που στην ουσία αποδυναμώνει το έργο τους. Το παράδοξο είναι ότι σε επίπεδο οχημάτων η κατάσταση είναι εξαιρετική.

Πολλά έχουμε ακούσει, πολλά έχουν εξαγγελθεί, όμως τελικά μέχρι σήμερα το αποτέλεσμα παραμένει μόνο θεωρητικό. Τα τελευταία 2 χρόνια γίνεται και πάλι κουβέντα για μία πιθανή χρηματοδότηση από το Πακέτο Γιουνκέρ, όμως και πάλι δεν φαίνεται κάτι στον ορίζοντα.

Θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι στην περίπτωση της Αθήνας, με πληθυσμό 4,5εκατ. κατοίκων, των 5εκατ. τουριστών και του άγνωστου αριθμού εσωτερικών επισκεπτών ανά έτος, ο όρος της συνδυασμένης μεταφοράς δεν υφίσταται.

Ο Κεντρικός Σταθμός συνδέεται με το Σταθμό Μετρό "Σταθμός Λαρίσης", που όμως δεν ενώνονται μεταξύ τους με απευθείας υπόγεια σύνδεση (πρόκειται να γίνει με εργολαβία που προετοιμάζεται αυτή την εποχή), ενώ έχει την αστοχία να μην διαθέτει κυλιόμενες κλίμακες ανόδου-καθόδου, σε ένα σταθμό όπου ένας στους δύο έχει μαζί του αποσκευές...

Οι δύο τερματικοί ΚΤΕΛ, είναι πολύ μακριά από σταθμούς Μετρό και δεν υπάρχει κανένας τρόπος πλην των ταξί για να συνεχίσει κάποιος το ταξίδι του προς τον τελικό του προορισμό, πράγμα μάλλον πρωτοφανές για το μέγεθος της πόλης και τις ανάγκες που εξυπηρετεί.

Το μέλλον και των δύο περιπτώσεων θα κριθεί από την πολιτική βούληση του να βρεθεί τρόπος υλοποίησης ή παραμονής τους στη σημερινή, όχι και τόσο κολακευτική, κατάσταση…

Ν.Κ.